آدم بی‌ادب شاخ و دم ندارد. همه‌ی آدم‌های روشنفکر، تحصیل‌کرده، خوش‌مشرب، دنیادیده و نازنین می‌توانند بی‌ادب باشند. ادب آداب دارد که بعضی‌ها یا بلد نیستند یا حال ندارند… توجیه‌شان چیست؟ من آدمی‌ام که توی فکر باشم جواب سلام نمی‌دهم. من آدمی‌ام که تا یک ساعت بعد از ناهار جلوی پای مهمان بلند نمی‌شوم. من آدمی‌ام که روزهای جمعه جواب تلفن‌های با پیش‌شماره هفت و هشت را نمی‌دهم. من آدمی‌ام که اگر اول هفته سرم درد بگیرد تا آخر هفته به بچه‌های زیر ده سال لبخند نمی‌زنم. من آدمی‌ام که اگر بین ساعت هفت تا هفت و نیم بیدار شوم به هرکس کنارم باشد فحش ناموس می‌دهم. احساس درستی هم دارند. فکر می‌کنند خصلت و ذات که می‌گویند همین‌هاست. فکر می‌کنند یک “من آدمی‌ام” بگذارند اول کارهای مسخره و بی‌ادبانه‌شان خاص بودن‌شان را می‌رساند. به این آدم‌ها نمی‌شود ایراد گرفت که چرا فلان روز ریدی به شخصیت من؟ سریع جواب دارند که “من؟ من آدمی‌ام که کلن می‌رینم.”
برگرفته از سایت "خیاط باشی"
با این لینک : http://khayatbashy.com/?p=4001
04 دو حالت داره